Od wieków ludzkość była zafascynowana tęczą, jej kolorami i tajemniczością. Legendy i mity z różnych kultur mówią o skarbach ukrytych na końcu tęczy, a naukowcy przez dekady analizowali jej fizyczne aspekty. Czy jednak naprawdę istnieje coś na końcu tęczy? Czy można dojść do jej początku i końca? W artykule przyjrzymy się faktom i fikcji dotyczącym tego zjawiska.
Podstawy fizyki tęczy
Tęcza jest rezultatem złożonego procesu odbicia, załamania i rozpraszania światła w kroplach wody. Gdy białe światło słoneczne przechodzi przez krople deszczu, rozprasza się na spektrum kolorów, które postrzegamy jako tęczę. Kolejność kolorów jest zawsze taka sama: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy.
Nie wszystkie tęcze są takie same. Istnieją tęcze podwójne, gdzie drugi łuk jest jaśniejszy i ma odwrotną kolejność kolorów. Są też tęcze, które mają dodatkowe pasy kolorów bliżej wewnętrznego brzegu tęczy. W zależności od wielkości kropli i kąta padania światła możemy również obserwować zjawiska takie jak tęcza mglista czy korona, które różnią się od typowej tęczy.
Czy tęcza ma początek?
Tęcza nie ma stałego, fizycznego początku ani końca. Pozycja tęczy zależy od lokalizacji obserwatora oraz kąta, pod którym światło słoneczne wpada do kropli wody. W rzeczywistości, każda osoba widzi tęczę w nieco innym miejscu.
Lokalizacja „początku” tęczy
Dla obserwatora „początek” tęczy może wydawać się tam, gdzie pierwszy raz zauważy jej kolor. Ale inna osoba w innej lokalizacji może widzieć „początek” tęczy w innym miejscu. W rzeczywistości, tęcza jest pełnym okręgiem, ale większość z nas widzi tylko półokrąg, ponieważ ziemia przeszkadza w obserwacji pełnej tęczy.
Zależność od kąta obserwacji
Kąt między linią łączącą obserwatora z punktem, w którym słońce jest najniżej na horyzoncie, a linią łączącą obserwatora z centrum tęczy, jest zawsze około 42 stopnie. To oznacza, że im wyżej na niebie jest słońce, tym niższa jest tęcza.
Gdzie jest koniec tęczy?
Podobnie jak początek, „koniec” tęczy jest względny i zależy od lokalizacji i perspektywy obserwatora. Dla wielu ludzi końcem tęczy jest miejsce, gdzie kolorowy łuk znika lub styka się z ziemią.
Jeśli mówimy o „końcu tęczy” z perspektywy legend i mitów, możemy myśleć o miejscu, gdzie tęcza styka się z ziemią. Ale fizycznie, tęcza nie ma końca, ponieważ jest to iluzja optyczna tworzona przez światło i krople wody.
Wielkość i intensywność tęczy zależy od wielu czynników, takich jak wielkość kropli deszczu, intensywność światła słonecznego czy obecność innych cząstek w atmosferze. W pewnych warunkach można nawet zobaczyć pełny okrąg tęczy z samolotu czy góry.
Co jest na końcu tęczy?
Tradycyjnie w wielu kulturach mówi się, że na końcu tęczy znajduje się garnek złota strzeżony przez skrzaty. Oczywiście, jest to mit, ale opowieść ta od wieków przyciąga uwagę ludzi i jest źródłem inspiracji dla wielu opowieści i legend.
Opowieść o garnku złota na końcu tęczy jest szczególnie popularna w kulturze irlandzkiej. Skrzaty, małe stworzenia z folkloru irlandzkiego, często są przedstawiane jako postacie, które skrywają swój skarb na końcu tęczy, a każdy, kto go znajdzie, może się wzbogacić. Choć nie wiadomo dokładnie, skąd wziął się ten mit, prawdopodobnie ma on korzenie w starożytnych wierzeniach celtyckich.
Fizycznie rzecz biorąc, na „końcu” tęczy nie ma nic konkretnego. Jak już wcześniej wspomniano, tęcza jest iluzją optyczną i nie ma fizycznego początku ani końca. Jej pozycja i kształt zależą od wielu czynników, takich jak kąt padania światła słonecznego, wielkość kropli deszczu oraz pozycja obserwatora.
There is 1 comment
Dla mnie koniec i początek tęczy istnieje, choć w metaforycznym znaczeniu to jednak istnieje.